Yaşlanıyorum 50’yi devirmiş yorgun yüreğimle hâlâ meydan okuyorum hayata. Bakışlardan bile anlar oldum kişinin şeytan mı, Tavşan mı, Melek mi olduğunu
Ufacık şeylerle mutlu olmuyorum artık, sık eleyip ince dokumuyorum , mesela güzel sözler etkilemiyor artık yaşlandın kızım sen diyorum aynadaki ben’e,
O da evet yaşlandın dercesine gösteriyor kaz ayaklarımı gözümün içine soka soka.
50’yi devirmiş yorgun yüreğimle içimdeki çocuğu yaşatmaya çalışıyorum.
Komşu ziline basıp kaçmak komşunun camını sapanla kırmak ama kaçamıyorum bu defa da kalbim hatırlatıyor yaşlısın kızım sen diye
50’yi devirmiş yorgun yüreğimle hâlâ meydan okuyorum hayata.
Bu serzeniş kendim ile sınırlı değil maalesef ki insanlık aleminin genel olmasa da büyük bir kitlenin serzenişi ve elinde olmayan çaresizlik göstergesi, acımasız hayatın cilvelerinden kaynaklanan biçare bir duygu seli’nin kelimelere dökülmüş halidir.
Duygularımız sel olup Akar bazen, bazen kelimelerle dökülür Bazen ise gözlerimizden Damla Damla süzülür o damlalar büyür büyür Okyanus olur hiç de böyle bir duygu ile doğar hayatını idame ettirir ve sona doğru nihayete erer insanoğlu ! Velhasıl kelam Aynadaki ben ile içimdeki ruhumdaki Ben ile aramızdaki muallak durum budur.
Kimsesizlerin kimsesinden dileğim tüm insanlık alemi karamsar duygulardan uzak Neşe , Barış , Sevgi içerisinde gönlüne göre yaşasın