KURBAN*
-Adapazarı'nda bir ikindi vakti-
Başında bir selvi sallanır
ve serinlik getirir gözlerine
kurban olursun...
Rüzgar annenin kokusunu
avuçlarına koyar
dilin tutulur, için yanar
bir metanet bir huzur
dolar gönlüne
kurban olursun...
Dolaşırsın memleketinin
taş sokaklarında
biraz mesut biraz içli
her bir köşenin hatırasına
bir anı bir asra böler
kurban olursun...
Ve kulaklarında hiç eskimeyen
Yeni Cami'de ezan sesi
sarılırsın duaya
bir parça burulursun, durulursun
durulursun...
Tüm seslere bölünür, vurulur
vurulursun...
Kurban olursun...
Durulursun huzurla
yenilenmiş ruhunla
yeniden yeniden kul olursun
Mevla'ya…
Düzülürsün yalınayak yoluna
kul olursun huşuyla
kurban olursun...
Selvinin serinliği
Annenin kokusu
memleketten hatıralar
ve ezan sesi
ve hayat nefesi
nutkun tutulur bir dem
kurban olursun...
O dem ki
-Kim bilir-
bin bir yürekten sorulursun...
Sen birce yürek
hayatlara
Kurban olursun...
Selviden hayata
hayattan selviye
ılık bir rüzgar...
Yüreğin titrer için için
bir perde açılır usulca
gözünde muhteşem manzaralar
şükredersin Yaradan'a
Kurban olursun…
(*Şiir)
Rânâ İSLÂM DEĞİRMENCİ
Eğitimci/ Şair-Yazar
Ankara
