Neden Yazdım?
İnsan dili ile konuşunca karşısındakilerini, yani içinde bulunduğu topluluğu, çoğu zaman etkileyemez; sözler uçar, akılda kalmaz ve sıkıcı olur. Ama kalem ile konuşunca sayfalarda yazılı olduğu gibi hafızada kalıcı olur. Yazılanlara daha ciddiyetle bir yaklaşım gösterilir ve değer biçilir.
Bu nedenle yazdıklarımı ve daha da yazacaklarımı insanlar tarafından ciddiyetle okuyacaklarını, vermek istediğim mesajları iyi göreceklerini ve anlayacaklarını düşünerek yazıyorum. Her şey kışın kurulacak olan sobanın tutuşturulması için kilerin bir köşesinde bekletilen gazete parçalarından doldurulmuş çuvalı karıştırmamla başladı. O gazete parçaları önce bana okumayı sevdirdi, ardından yazmaya merak sarmamı…
Niçin kitaplarım okunmalı?
Bu dünyaya kadın olarak gelmem benim tercihim değildi. Ama bir dilek hakkım olsa ve o dileği yeniden dünyaya kadın mı yoksa erkek mi olarak gitmek istersiniz diye sorsalar tercihim kadın olmaktan yana olur. Yazdıklarım ve yazacaklarımın arkasında her zaman bir yaşanmışlık var olacaktır. Çünkü okuyucuya okuduklarının içinde kendisini hissettirmek yazarı da mutlu edecektir. Ben sıcacık hikâyelerden yola çıkmayı seviyorum, yani biz kokan hikâyeler… Dünyanın en güzel memleketine sahip olmak bir ayrıcalıkken dört bir yanında yaşayan güzellikleri işlemek; kültürünü, zenginliğini, örf adetini sıcacık insanlarını dünyaya tanıtmak ona vefa borcumuz değil midir?
Neden yazmak ve okumak önemli?
Yazmanın en güzel yanı gizli düşlere yolculuk yapmaktır…
Okumanın tadına varanlar kuşlara benzer. Kuşlar kanat çırparak uçar, okuyanlar ise kitaplarla…
Kitaplar bakış açımızı değiştirmekle kalmayıp bize oturduğumuz yerde elimizde bir bardak çayla dünyanın hiç göremeyeceğimiz yerlerini görme, tanımadığımız insanlarını tanıma ve sevme; açılarını ve sevinçlerini kendi iç dünyamızda paylaşma olanağı sunar.
Kitap okumak demek hiç bilinmedik yerlerde dolaşmak, gezmek ve görmek demektir.
Kitap okumak demek kocaman pencerelerden dünyayı izlemek demektir.
Kitap okumak demek yaprakları arasında gizlenmiş sevgilere, özlemlere, ayrılıklara; bazen de gözlerden akan bir damla gözyaşına dokunmak demektir.
