Kiminle konuşsam bize böyle ne oldu diyor çözümsüz bir serzeniş içinde bu soruyu pandemik günlerde ne çok sorar olduk?.
Biz ne rahatmışız diyenlerin sesi kulağıma geldi sanki.Aradığımız şeyler dün elimizde hoyratca kullandığımız değerler değil miydi?
Ahlak, güven , merhamet, yardım severlik, adil olmak , çalışıp çabalamak bizim dünlerimiz değil miydi?
Gelenek geleceğin temelini kurarmış .Bugün aradığımız dünün yıkılan temeli değil miydi?
Artık bulması zor olan eski sahaflarda nadide el yazması kitaplar gibi nesli tükenmek üzre bulunmayan değerlerimiz...
Biz çocukken dostluk vardı insanlar birbirinin cenazesinde düğününde hastalığında yanında bulunurdu yardım ederlerdi.Esnaflar dükkan açarken aynı zanaatı yapan esnafın yanına dükkan açmazlardı onun müşterisine mani olmamak için beğenmediğimiz dünümüz ne kadar naif düşünürmüş meğer aza kanaat ederdik...
Birbirimize içimizi açıp dertleşirdik fikir alıp sonra konuştuğumuz konu sır olup aramızda gömülürdü .
Herkes birbirine selam verip güler yüzle yakınlık verirdi .Şimdi ki gibi internetten mesajlar atmazdık.Sofralarımızı bin bir çeşit yiyeceklerle süsleyerek resimlerini çekip sosyal medyadan gösteriş yapmazdık.
Ne yazık köklü görmüş bir milletin görgüsüz gözü doymayan nesli olduk. Artık yüzümüz gülmüyor bizleri hiç bir şey mutlu etmiyor anlık sevinçler tüy gibi elimizden uçup gidiyordu.
Bir zamanlar Avrupai yaşam tarzını desteklerken şimdi onlar bizim kültürümüzü alıp kullanır oldu.
Yine sahip çıkamadık değerlerimize.. Evet bundan dolayıdır ki Pandemik bir toplum oldup çıktık.
Unutmayın mutluluklar paylaştıkça artar,hüzünler kederler paylaştıkça azalır derken başta iğneyi kendimize batırmak istedim.Elimizde kalan son değerlermizin kımetini bilip sahip çıkmak dileğiyle Saygılar...
