AYNA?
Döndüm baktım AYNA’YA ak düşmüş saçlarıma;
HÂZAN MEVSİMİ gibi KAVRULMUŞ uçlarına,
Bir savruldum bir kaldım, “RÜZGÂR”” abanmış gibi;
Sanki KAR/BORAN düşmüş “DAĞIN” yamaçlarına
AYNA, dön git bak hele, “GÖNÜL AYNANI” seyret;
MAZİYE BIRAKTIĞİN "AMEL-İ İMÂN'INA",
Eğer orda bulursan!"HAKTAN" bir dirhem HİKMET;
Sar “İBRETİ” RUHUNA !Dön ÖMRÜN SULTANINA..
Attım "BENİ" dışarı! Üç "İLERİ" bir "GERİ";
Serseriyim-Serseri! UNUTMUŞUM MAHŞERİ,
Doğduğum günden beri "YÜREĞİMLE "peşinden;
Düşe/kalka koştuğum "KUR’AN Ve PEYGAMBERİ..
Kim soktu "GÂFLETE" kim? Ben "SERMESTİ" Birini;
Kim sardı "BAŞIMA" Kim! Bu "NANKÖRLÜK” kirini?
Halbuki “GECE/GÜNDÜZ” Ben "HAKKA" müptelaydım;
Düşürmezdim "DILİMDEN!ŞÜKRÜN FİKR-U ZİKRİNİ..
Kalktım sardım “ELİMİ” sevda AĞAÇLARINA;
ÇİÇEK-ÇİCEK açılmış "DALLARIN" taçlarına,
KURTLAR/KUŞLAR uludu “O "NİMETİN" aşkına;
Üşüştüler "CAN/CAN'A" titrek AVUÇLARIMA..
Açtım "GÖNÜL EVİMİ" seslendim AÇLARINA;
Sebil ettim "NEFSİMİ" dünya MUHTAÇLARINA,
AKLIMLA/İzanımla, CANIMLA/VİCDANIMLA;
HÂK adına "SARARAK" serdim KUCAKLARINA..
(İHB/Şiir Pazarı Şiirleri-10 Aralık 2020/DATÇA)
BİTMEYEN ŞARKI?
Bitmez bir tanem bitmez! "AŞK" acısı bitmiyor;
Yakıyor hasret/hicran,
Gecem yok,Gündüzüm yok!Hâlâ çekip gitmiyor;
İç/içe umut/hüsran..
Güftesi/Bestesiyle "BİTMEYEN BİR ŞARKI" BU;
Ritmiyle terk ettirir “EŞİ/DOSTU BARKI” BU..
Şimdi “BEN SENDEN” uzak, bir başıma muzdarip;
Hüznünde yorgun/Harap
Şimdi Ben bu "BİTMEYEN ŞARKI'DA" meftun garip;
Ritminde durgun/Serap..
BİTMEYEN bir ŞARKI bu! Neler/Neler ANLATİR;
AŞKA DÜÇAR OLANİ Gece/Gündüz AĞLATİR…
Bilirim bitmeyecek! Elbet bu "AŞK" bu “SEVDA;
Yürekte Solgun/Ölgün,
Elbet tütecek bir gün! Üstümüzde "ŞEVK" eda;
Gönülde olgun/Dingin..
BU BİR ÖMÜR inleyen KÖR/SAĞIR-DİPSİZ KUYU;
AŞK BELÂSI ÇEKENE! HARAM EDEN UYKUYU..
(İHB/Şiir Pazar Şiirleri-06 Aralık 2020/DATÇA)
DİL
Göz görür,Akıl bakar,Nefis ister,Ruh akar;
Kalp “DİLE” ferman eder-Dil tende masum bir ok!
Yükünü BEDEN çeker-HESABI RUH’A takar;
Fani KADER yolunda-DİLİN bir GÜNAHI yok..
(İHB/Şiir Pazarı Şiirleri-DİL 03 Ekim 2020/Datça)
GÜL/ÇİÇEK “Gül’ün gazeli”
Gazel (yine) vura-vura düşüyor
Bağımıza; Zamanıdır-Gül/çiçek,
Dallarına ( güz yeli) üşüşüyor;
Bağrımıza- fermanıdır! Gül/çiçek..
Hazanıdır! Yanacaksın özünde;
Gazelinin (kör ve sağır) gözünde,
Ah-u zarın (o gizemli) közünde;
Yaprağınla/dikeninle-Gül/çiçek..
Ayaz diye, kara-kara düşünme;
Al ruhumu-sar kendine- üşüme,
Yeter ki, Sen (ümidini) düşürme!
Bu ateşin alevinde-Gül/çiçek..
Yaratılış sırrıdır bu-hiç sorma;
Çaresi yok! Sar çileni yarama,
Her gazelin-bana hazandır-ama;
Bende (Hazan) bir değil ki-Gül/çiçek.
Bırak! Doğa-Gül/zarını kavursun;
Küllerini sere-sere yoğursun,
Bana hasret, Sana bahar doğursun;
Sende (Bahar) sır değil ki-Gül/çiçek..
(İHB/Şiir Pazarı-22.12.2013/İstanbul
