ŞİİR PAZARI ŞİİRLERİ/ÖLÜM.. “Vuslata bir paye ve nar-ı rahmettir ölüm, Yanında bir ye GÜLÜŞ ABLA..? (Emeğe dökülen bir ömür) Yazılmamış bir ÖYKÜ’YDÜ, Bir ŞARKI’YDI GÜLÜŞ ABLA, HASRETİ EV’İ/BARK’IYDI; Bir TÜRK’ÜYDÜ GÜLÜŞ ABLA.. YETİM VE ÖKSÜZ büyümüş; Gönlünü “HİCRAN” bürümüş, Uykuya “HASRET” yürümüş; Bir GÜFTE’YDİ GÜLÜŞ ABLA.. Henüz ÇOKUK’KEN Evlenmiş; SARILMIŞ (tam) KADE

 

ŞİİR PAZARI ŞİİRLERİ/ÖLÜM..

“Vuslata bir paye ve nar-ı  rahmettir ölüm,

Yanında bir yer ayır, yeter artık yaktığın…”                                                                                                                                       

GÜLÜŞ ABLA..?                                                                                                                       

 (Emeğe dökülen bir ömür)

Yazılmamış bir ÖYKÜ’YDÜ,

Bir ŞARKI’YDI GÜLÜŞ ABLA,

HASRETİ EV’İ/BARK’IYDI;

Bir TÜRK’ÜYDÜ GÜLÜŞ ABLA..

 

YETİM VE ÖKSÜZ büyümüş;

Gönlünü “HİCRAN” bürümüş,

Uykuya “HASRET” yürümüş;

Bir GÜFTE’YDİ GÜLÜŞ ABLA..

 

Henüz ÇOKUK’KEN Evlenmiş;

Genç yaşta “BEBEK” belemiş,

RABBİNDEN “SABIR” dilemiş;

Bir BESTE’YDİ GÜLÜŞ ABLA..

 

SARILMIŞ (tam) KADERİNE;

Yol vermiş ALIN TERİNE,

“EMEK SERMİŞ SEHERİNE”;

Bir SEVDA’YDI GÜLÜŞ ABLA..

 

Her akşam “EMEK” sağardı;

Gah GÜLERDİ, gah AĞLARDA;

ÜRETİR “U M U T” bağlardı;

Bir “CEFA’YDI GÜLÜŞ ABLA..

 

Tam sekiz “ÇOCUK” doğurdu;

“HELAL EKMEKLE DOYURDU”,

Hem “EĞİT’Tİ” hem yoğurdu,

Bir “VEFA’YDI GÜLÜŞ ABLA.!”

 

Bu gün baktım BİNASINA;

METRUK/KİTLİ KAPISINA,

Bir (ah!) çektim YAPISINA;

Bir “SAFA’YDI GÜLÜŞ ABLA..!”

 

 Onulmaz (Bir)KADER-ÖLÜM;

FİRKAT’INA (yandı) GÖNLÜM,

“VUSLATA (erişti)  GÜL’ÜM “;

Bir “DUA’IYDI GÜLÜŞ ABLA..!”

NOT..!:

Gülüş ABLA(Güllü KIRIKTAŞ)Hepimizin can/Dostu yegane Ablasıydı,Çok çalışkan, üretken Ve paylaşımcıydı;Vefatına çok-çok hayıflandım,üzüldüm,ki bugün yokluğunu yüreğimde derin-derin hissettim.hüzünlendim,ağladım,lakin “ECEL” hiçbir şeyi dinlemiyor işte ne gam. Dilerim ki! Yüce ALLAH rahmet Ve merhamet eylesin,Cennet ve cemaliyle müşerref kılsın;Çilekeş/Vefalı-SOHBETDAŞIM Gülüş ABLA’YI inşallah..

Herkesin geçmişine yüce HAK’TAN rahmetler diliyorum..

Selam Ve sevgilerimle..

(İHB/Şiir Pazar-04 Ekim 2022/Adıyaman)

 

              ÖLÜM..

“Vuslata bir paye ve nar-ı  rahmettir ölüm,

Yanında bir yer ayır, yeter artık yaktığın…”

Mazi’de mi kaldı ah! Senle dolu an’larım;

Orada ebediyen - benden uzak ve sade.

Kabrine her baktıkça, bittiğini anlarım;

Nerde o dost bakışın,samimi ve asude..

Ah! Bu giden Sen miydin, şimdi sırada kim var?

İbreti sarsın beni-yalan,bu dünya yalan..

Ah! Bu adam ben miyim-bu, aynadaki ağyar?

Bana bir yük’tür artık ömürden arta kalan..

Bu solgun yüz benim mi, ya bu durgun bakışlar?

Gazelin sarmış beni; Hazan! Bu son demim mi?

Düşmüş de haberim yok-başıma en sert kış’lar,

Eyvah! yanan ben miyim,nar’ında bedenim mi?..

Bilirim sarmayacak, artık bir lahza Seni;                                                                                                              

Ne bir bakış,ne gülüş ne de tatlı bir buse..

Maziyi andıkça, ah! Bir hüzün sarar beni;

Yüreğimde depreşir o “talih-ı makus’e..”

Hicrana dayanır mı? Söyle bana a gülüm;

Hasretine müptela,bu sensiz bıraktığın?

Vuslata bir paye ve nar-ı rahmettir ÖLÜM;

Yanında bir yer ayır; Yeter artık yaktığın..   

  (İHB/Şiir Pazarı Şiirleri-Haziran-2005-ADIYAMAN)