Binlerce yıldan gelen nice alimlerin yüzleri beliriyor. Aristo, Eflatun, İbn-i Haldun, Fuzûlî, Romalı Cicero vb. her biri daha iyi bir insanlık için
Hayallerimizin bir ukde de olsa sarsıldığı anlar da bir umut ışığının devasa kanatları altında sevdayı yaşamaya çalışıyoruz.
Soğuk havaların dem vurduğu bir ayazı yaşıyoruz. Her yanımız üşüyor, tükenmişlik sendromunu hissediyoruz. Gözlerimizde ışıltının ahenkli yansımasını göremiyoruz
Her bir seçim arifesinde yeni hayallerin dehlizinde kendimize umutlar bağlıyoruz. İçimizde büyüyen ve bizi bir dünyanın merkezine alan her bir fikirde başka bir düzen arıyor hiçbirinde kalıcı olamıyor...
Felaketin eşiğinden dönüyoruz, Her geçen gün biraz daha sınanıyoruz. Yitik geri gelmeyen zamanda biraz daha yoruluyoruz.
Tarihin her bir anında normal acılar hayatımızda gebe olmadı. Her bir canda biraz daha yüreğimizin yandığını görüyoruz
Tarihin her bir anında normal acılar hayatımızda gebe olmadı. Her bir canda biraz daha yüreğimizin yandığını görüyoruz
İsraf, hayatımızda sadece maddi olarak değil manevi olarak da yer alan derin bir konudur. Tükettiğimiz değerlerin her geçen gün biraz daha sayısı artmakta.
Toplumumuzda sevgi ve aşkın kirliliğe doğru meyl ettiği bir zamanda, temiz duyguların tekrardan yeşerip yansıması dileğiyle bu yazıyı yazdım, kaleme aldım.
İlmek ilmek dokunan yüzeyde kayıp giden erozyon gibi kendi benliğimizden, toplumsal değerlerimizden uzaklaşıp, sonunda farklı bir yerlerde kendimizi buluyoruz