Minicikken bile enteresan sorular sorardı. Bilge bir çocuktu. Gözlemlerdi etrafı. Çocuklar küfür ediyorlarsa onlarla görüşmezdi. İnsan kalitesi anlayışı vardı.

GÜZEL KIZIM TEŞEKKÜRLER..

GÜNAYDIN !

Bugün içimdeki bahar temizliği coşkusu ile uyandım ki kızımın hikâyesine denk geldim.

Minicikken bile enteresan sorular sorardı. Bilge bir çocuktu. Gözlemlerdi etrafı. Çocukların üstü kirliyse, küfür ediyorlarsa onlarla görüşmezdi. İnsan kalitesi anlayışı vardı. Nitekim mesleği kişiliğine çok denk geldi. O bana sorardı, şimdi ben ona soruyorum. "Gurur duyuyorum seninle evlat." Benim saatlerce çene çaldığım arkadaşlarıma gitmemizi hiç istemezdi. Kıyafetlerime karışırdı.

Anneler blucin giymez dediği gençliğimde, anne ben o yaşta deri giymem demesi arasında 20 veya 30 yıl fark vardır. Hâlâ bizim evin genel müdürüdür. Diğer kardeşlerimden Zeynep ablam genel müdür ile benzerler. Çok bilen kişiliklerdir ama dinlerim, bende seyehat eden mantık, onlarda hep aynı yerde sabittir. Özetle kızımı dinleyerek güne başlayacağım. Hem Nisan ayı hem de bayram temizliği… Neydi? Toksik kişilere güle güle! Önce telefonumdan başlıyorum. Görüşmediğim ve samimi olmadığım herkesi sileceğim. Sonra gardırobumda ne kadar giymediğim kıyafet varsa, takılarım, kozmetik ürünlerim… Hatunum var benim; mimarim, evimin nefesi, sağ kolum. Derdi ki; “Abla lütfen iki yıl giymediğin kıyafeti at.” Atıyorum. Çekmeceler, dolaplar ve evraklar… Bunları düşünürken bile rahatlıyorum. Biraz kilom da var, onu da atıyorum bitmeyen soluksuz diyetlerimle.

Bu beden bana hesap soracak bugün. Benim için ne yaptın? Haydi o zaman çiçekler, böcekler ve kuşlarla yürüyüşe.Hayal gücümün pik noktasına yüreğim nirvanaya ererken ruhumla dansa ve yürüme aşkıma..

KIYMET ŞAHİN

09 Nisan 2024

GÜZEL KIZIM TEŞEKKÜRLER..

GÜNAYDIN !

Bugün içimdeki bahar temizliği coşkusu ile uyandım ki kızımın hikâyesine denk geldim.

Minicikken bile enteresan sorular sorardı. Bilge bir çocuktu. Gözlemlerdi etrafı. Çocukların üstü kirliyse, küfür ediyorlarsa onlarla görüşmezdi. İnsan kalitesi anlayışı vardı. Nitekim mesleği kişiliğine çok denk geldi. O bana sorardı, şimdi ben ona soruyorum. "Gurur duyuyorum seninle evlat." Benim saatlerce çene çaldığım arkadaşlarıma gitmemizi hiç istemezdi. Kıyafetlerime karışırdı. Anneler blucin giymez dediği gençliğimde, anne ben o yaşta deri giymem demesi arasında 20 veya 30 yıl fark vardır. Hâlâ bizim evin genel müdürüdür. Diğer kardeşlerimden Zeynep ablam genel müdür ile benzerler. Çok bilen kişiliklerdir ama dinlerim, bende seyehat eden mantık, onlarda hep aynı yerde sabittir. Özetle kızımı dinleyerek güne başlayacağım. Hem Nisan ayı hem de bayram temizliği… Neydi? Toksik kişilere güle güle! Önce telefonumdan başlıyorum. Görüşmediğim ve samimi olmadığım herkesi sileceğim. Sonra gardırobumda ne kadar giymediğim kıyafet varsa, takılarım, kozmetik ürünlerim… Hatunum var benim; mimarim, evimin nefesi, sağ kolum. Derdi ki; “Abla lütfen iki yıl giymediğin kıyafeti at.” Atıyorum. Çekmeceler, dolaplar ve evraklar… Bunları düşünürken bile rahatlıyorum. Biraz kilom da var, onu da atıyorum bitmeyen soluksuz diyetlerimle.

Bu beden bana hesap soracak bugün. Benim için ne yaptın? Haydi o zaman çiçekler, böcekler ve kuşlarla yürüyüşe.Hayal gücümün pik noktasına yüreğim nirvanaya ererken ruhumla dansa ve yürüme aşkıma..

KIYMET ŞAHİN

09 Nisan 2024