Güneş, binlerce yıldır aynı yerden doğuyor… Her sabah aynı ışıkla yeryüzünü aydınlatıyor, aynı sıcaklıkla insanın tenine dokunuyor. Mevsimler, her yıl aynı
Değişmeyen Tek Şeyin Gölgesinde: İnsan
Güneş, binlerce yıldır aynı yerden doğuyor…
Her sabah aynı ışıkla yeryüzünü aydınlatıyor, aynı sıcaklıkla insanın tenine dokunuyor.
Mevsimler, her yıl aynı sırayla gelip geçiyor.
Dağlar hâlâ dimdik, denizler hâlâ aynı ritimle kıyıya vuruyor.
Ve dünya, milyarlarca yıldır kendi ekseninde dönmeye devam ediyor.
Dünya aynı dünya…
Peki, ya insan?
İnsanoğlu, bu kadim düzenin en hareketli, en değişken misafiri.
Aynı gökyüzünün altında, aynı topraklarda yürüyor ama her çağda başka bir hikâye yazıyor.
İnançları değişiyor, bilgisi artıyor, hırsları büyüyor, değerleri dönüşüyor.
Bir zamanlar kutsal saydığına sırt çevirebiliyor; dün el üstünde tuttuğunu bugün unutabiliyor.
Belki de bu yüzden hayat, her birimiz için bitmeyen bir sınav.
Çocukken saf ve tertemiz başlıyoruz bu yola.
Sonra büyüdükçe, hayatın acılarını tanıyoruz.
İhanet, kayıp, hayal kırıklığı derken; içimizdeki o çocuk yavaş yavaş kabuk değiştiriyor.
Dün güldüğümüz şeye bugün hüzünle bakıyoruz.
Dün dost bildiğimiz, bugün uzağımızda kalıyor.
Ama bütün bu değişimin ortasında bir şey var ki hiç değişmiyor:
Güneşin doğduğu yön, rüzgârın esişi, denizin tuzu, toprağın kokusu…
Doğanın bu sarsılmaz düzeni, insana sanki fısıldar gibi:
“Ben aynıyım, sen neden bu kadar değiştin?”
Belki de dünyanın bu değişmezliği, insana bir denge sunmak içindir.
Kaosun ortasında, sığınılacak bir liman gibi…
Bir hatırlatma gibi:
Ne olursa olsun, özünü kaybetme.
Kainat kendi düzeninde kusursuzca işlerken, en büyük karmaşa hâlâ insanın içinde yaşanıyor.
En büyük savaşlar, kalplerin sessizliğinde veriliyor.
Ve her dönemde, aynı soru yankılanıyor:
Değişen zaman mı, yoksa değişen biz miyiz?
Dünya dönmeye devam ediyor…
Bizse her yeni günde başka bir yüzümüzle uyanıyoruz.
Ama belki de insan olmanın en büyük erdemi, bu değişimin içinde bile doğruluk, güzellik ve iyilik çizgisinde kalabilmek.
Zira dünya aynı dünya…
Yine dönüyor, yine doğuyor güneş.
Keşke insanlar da, o sabit yörüngede kalabilseydi.
